Regen, bier en champagne
Het is alweer jaren geleden dat de Spa Six Hours is geteisterd door het typische Ardennenweer, maar dit jaar was het behoorlijk raak voor het fameuze historische race-evenement op het circuit van Francorchamps. Het voorprogramma begon op zaterdag nog onder een zwak zonnetje, maar de zesuursrace zelf werd in de avonduren onthaald op monumentale stortregens. De overige races op zondag kregen ook heel wat plensbuien te verduren. Het maakte het spektakel er alleen maar groter op. De fans dronken hun natte pak weg met bier en de winnaars goten zichzelf onder de champagne.
De race waarnaar het weekend is genoemd, de Spa Six Hours, ging om vier uur ’s middags op een droge baan van start en dat bleef zo tot in de loop van de avond. Het stelde het trio Ford GT40’s aan kop in staat om de race te domineren. Maar toen de schemering was overgegaan in de avond, kwam de regen opeens met bakken naar beneden. Daardoor keerde de wedstrijd in het voordeel van de beste regenrijders. De E-type van de familie Minshaw en gastrijder Martin Stretton had op de droge baan de afstand niet te groot laten worden en kon in de tweede helft van de race de winst naar zich toetrekken.
Schrale troost voor David Hart
De winnaar van vorig jaar, de Ford GT40 van Lanzante Racing, was toen al teruggevallen naar de 35e plaats. Het was een schrale troost voor David Hart, die dit jaar met een Corvette en met hulp van Rob Hall en Nicky Pastorelli opnieuw een gooi deed naar de zege. In 2009 hinkte de GT40 van Lanzante naar de finish en kwam Jeroen Bleekemolen – die vorig jaar voor Hart de rol van pinch-hitter vervulde – net een kwartiertje tekort om de achterstand in te lopen.
Hart nam zich voor met een snellere auto terug te keren, maar het mocht niet baten. De Corvette van DHG eindigde uiteindelijk als zevende, achter de winnende Jaguar, de twee GT40’s die wel tot het eind hard bleven rijden en een stel Cobra’s. Hij had ongetwijfeld liever gehad dat de GT40 van Lanzante vorig jaar iets meer pech had gekregen.
Seat heeft meer grip dan seventies-F1!
De rest van het programma – 15 races in totaal – was al even vermakelijk als de Six Hours zelf. Veel formuleauto’s deze keer, van Formule Juniors uit de jaren zestig tot F1’s uit het anderhalvelitertijdperk, van F2’s uit de jaren zeventig tot de Grand Prix Masters met 3-literauto’s van tussen 1966 en 1984. Op zondag was het voor de F1-auto’s echt worstelen op een baan waar de bergbeken over het asfalt stroomden. Na een start achter de safety car werden er uiteindelijk maar drie echte raceronden gereden. Opvallend was dat de safety car – een simpele Seat León – in bijvoorbeeld Rivage, de afdalende doordraaier van 180 graden na Les Combes en Malmédy, meer grip had dan de raceauto’s! Of een bestuurder met aanzienlijk meer lef, dat kan ook…
De zondag werd afgesloten met een tweede langeafstandsrace, dit keer over twee uur, met veel deelnemers die we ook al tijdens de Six Hours hadden gezien. Waar de Six Hours een losstaande race op uitnodiging is, was dit een reguliere ronde van het Masters Gentleman Drivers, een van de kampioenschappen van de Masters-organisatie die het Spa-weekend van talloze races voorziet. De equipe Hadfield/Voyazides, die tijdens de Six Hours nog met hun GT40 achter het net visten, gingen nu in een Cobra met de zege aan de haal. Achter op het circuit bood ook dit startveld alle aanleiding voor actiefoto’s. Paddock- en andere sfeerbeelden plaatsen we bij een sfeerimpressie van het leven langs het circuit.
Alle bijbehorende foto’s zien? Kijk verder op Driving-fun.com.