Dit is de webversie van mijn e-mailnieuwsbrief van november 2012, die is verstuurd aan vrienden en zakelijke relaties.
Verrassende ontwikkelingen
De afgelopen maanden zijn nogal stormachtig verlopen. Allerlei verrassende ontwikkelingen zijn daar debet aan. Ik zet ze hier graag even op een rij.
Als autosportjournalist was ik in september bijna elk weekend op pad, met de Goodwood Revival als onbetwist hoogtepunt. Toen moest de echte drukte nog beginnen. Nu werd ik in mijn gedaante als tekstschrijver op de proef gesteld. Vanaf eind september ben ik zo’n twee weken lang dagelijks aan het brandblussen geweest. Voor een multinational die werd bedreigd met reputatieschade, schreef ik de (Engelse) teksten die als basis dienden voor het communicatiemateriaal dat in elk land kon worden ingezet. Een mooi staaltje crisiscommunicatie en tegelijk het tegendeel van duurzame communicatie. Of beter gezegd: een mooi voorbeeld van hoe je soms moet puinruimen (en hoeveel dat kan kosten) als je communicatie niet vanaf het begin duurzaam is.
Net toen de rust leek weer te keren, kwam het bericht dat Ton Roks (oud-hoofdredacteur van Autovisie) groen licht ging geven aan de Nederlandse editie van Octane Magazine. Dat was het nieuws waarop ik stiekem al een halfjaar zat te wachten. Autoliefhebbers kennen Octane al tien jaar als hun Britse lijfblad voor klassieke auto’s en historische autosport, met af en toe een haakje naar het heden. Geen blaadje met achterhaald nieuws en saaie autotests dus, maar een magazine met stijl, boordevol lange leesverhalen en prachtige fotografie. En nu zou er dus een Nederlandse editie komen, met minstens 60 procent origineel Nederlandse inhoud. Joehoe!
Om in personeelswervingstermen te spreken: er was een perfecte match met mijn profiel als auto(sport)journalist. Dat vond Ton Roks ook en dus maak ik inmiddels deel uit van het team van Octane. Eind van deze maand verschijnt het eerste nummer, met daarin veel werk van mijn hand: een paar creatieve vertalingen van Britse artikelen (met enige eigen aanvullingen), het grote interview en artikelen voor een heel scala aan rubrieken. De website is nog niet in de lucht, maar de Facebookpagina is er al.
Zo kunnen de dingen dus lopen. Een jaar geleden was ik tekstschrijver met de autosportjournalistiek als leuke bijverdienste. Straks zijn de rollen misschien wel omgekeerd. Zoals het er nu naar uitziet, gaan zes edities van Octane in 2013 een regelmatige bron van inkomsten vormen. De onregelmatige klussen in het kader van duurzame communicatie slalommen daardoorheen.