Dit is de webversie van mijn e-mailnieuwsbrief van januari 2013, die is verstuurd aan vrienden en zakelijke relaties.

De eerste maand van het nieuwe jaar is alweer bijna om. Hoog tijd voor mijn tweemaandelijkse update.

Inmiddels vul ik een groot deel van de week met bladenmaken: een stiel die ik niet meer echt heb bedreven sinds de tijd dat ik meewerkte aan de personeelsbladen van onder meer PostNL en Kluwer. Echt terugvallen op die ervaring kan ik niet, want Octane is andere kost. In Octane mogen teksten lekker lang zijn en zijwegen inslaan – wat een verademing. Daarnaast worden de onderwerpen me niet op een presenteerblaadje aangereikt door een communicatieafdeling: een verhaal moet je máken. Nog meer dan bij personeelsbladen en relatiemagazines werk je bovendien vooruit, om flexibel te zijn als het aankomt op het vullen van 150 redactionele pagina’s per nummer.

Dus toen Octane #001 eind november eenmaal was verschenen, was het alle hens aan dek. Een groot deel van december en januari was ik niet alleen bezig met artikelen voor het tweede nummer – dat inmiddels is verschenen. Ik schreef er ook alvast een paar voor nummer 3 en was zaken aan het regelen voor grotere reportages in #004, #005 en #006. Vooral die laatste taak was een kwestie van vastbijten, niet meer loslaten en nooit de moed opgeven. Soms vermoeiend, maar o zo bevredigend als je de tune van het A-Team in je hoofd mag afspelen. I love it when a plan comes together. Eén nadeel: je krijgt voor al dat regelwerk pas betaald zodra het artikel is verschenen…

In mijn algemene tekstschrijversvak kon ik intussen vooruit met een reeks opdrachten die de schoorsteen lieten roken. Het viel op dat er ook diverse opdrachtgevers uit de automotive-hoek bij zaten, voornamelijk op het gebied van websites. Mijn twee schrijverswerelden lijken op sommige plaatsen in elkaar te schuiven en van elkaar te profiteren. Een prettige constatering. Daarnaast kan ik voor een nieuwe klant weer eens met bedrijfsjournalistiek aan de slag – en dan nog wel over het boekenvak.

Intussen werk ik stap voor stap mijn ideeën over duurzame communicatie uit, een project van de lange adem, samen met enkele partners-in-crime. Ook hier geldt: de aanhouder wint. De A-Team-tune klinkt nog niet, maar dat is een kwestie van tijd. En laten we wel wezen: juist dit thema vraagt om een bezonnen aanpak.

In maart horen jullie opnieuw van me.