‘Moet je grammatica als blogger perfect zijn?’ luidde onlangs een vraag in een LinkedIn-groep voor freelancers. Daar heeft de tekstschrijver meer dan één antwoord op.

Niemand schrijft volmaakt Nederlands, ook de tekstschrijver niet. Dat blijkt wel uit het feit dat zelfs de beroeps er niet in slaagt om nul fouten te scoren in het Groot Dictee der Nederlandse Taal. Grammaticaal gaat de tekstschrijver ook weleens de mist in. Gisteren schreef ik nog ‘Mag ik u postcode en huisnummer?’ in een statusupdate op Facebook. In het vuur van de strijd, in mijn frustratie over een knullig IVR-menu van het callcenter dat ik aan de lijn had. Toen ik de fout teruglas, schrok ik er zelf van. En reken maar dat hij opviel bij mijn vrienden, want een tekstschrijver maakt toch nooit fouten?

Een veelgehoorde stelling is dat een blog de authentieke verwoording moet zijn van de ideeënwereld van de blogger. Daar lijkt weinig tegen in te brengen. Niet iedere blogger hoeft een schrijver te zijn. Een relatietherapeut moet over relatieproblemen kunnen bloggen. Een jurist moet over interpretaties van wetteksten kunnen bloggen. Een organisatieadviseur moet over reorganisaties kunnen bloggen. En omdat niet iedere relatietherapeut, jurist of organisatieadviseur kan schrijven, horen taalfoutjes er nu eenmaal bij.

Verder lezen? Op de site van Multiraedt lees je waarom je misschien niet hoeft te kiezen tussen een authentieke of verzorgde tekst.